Robert i Cronenberg dla Telerama!

Nowy, niesamowity wywiad dla francuskiego Telerama z Robertem Pattinsonem o Cosmopolis, nowych projektach oraz pożegnaniu z Sagą Zmierzch. A także reżyserem filmu Cosmopolis Davidem Cronenbergiem. Na okładce nie kto inny tylko nasz Rob! Zapraszamy do czytania! 

Wywiad z Robertem Pattinsonem został przeprowadzony w prywatnym klubie na Sunset Boulevard.

On, ukrywający swoją urodę pod czapką baseballową, niebieskie wyprane spodnie jeansowe, koszula Lumberjacka. Wywiad odbywa się na tarasie, gdzie będzie mógł palić papierosy. Pomiędzy kaszlnięciami i nerwowym śmiechem, wyjaśnia, że nie czuje się tu jak w domu.

Marzy o zagraniu w czarnej komedii Todda Solodneza lub w męskim dramacie Jamesa Graya lub Jacquesa Audiardaa.

“Bałem się odcięcia od artystycznego kina, którym zawsze się pasjonowałem. Bałem się, że nigdy nie będę poproszony o zagranie w czymś ciekawym, że moje życie przeminie i że pewnego dnia ktoś mnie zapyta: „Więc co oprócz Zmierzchu zrobiłeś?”. W tej branży, łatwo jest zostać zaszufladkowanym”.

Nigdy niczego nie chciałem udowodnić, nigdy nie ogarnęła mnie ta histeria wokół mnie. To tylko postać, którą grałem, Edward Cullen, romantyczny wampir. Ponad to, zanim film został nakręcony, dziewczyny już krzyczały po przeczytaniu książki Stephenie Meyer.

Po otrzymaniu scenariusza Cospomolis: bał się jak nowicjusz/żółtodziób. „Bałem się że to schrzanię, dwa tygodnie szukałem sposobu jak odmówić przyjęcia tej pracy. Wtedy sam sobie powiedziałem, że nie powinienem się zatrzymywać. Moja agentka wkurzyła się: „Czemu akceptujesz coś czego sam nie rozumiesz?” Zwierzyłem się z moich obaw Davidowi, spodobało mu się to. Sądzę, że może właśnie przez to mnie zatrudnił. Większość aktorów stara się grać na luzie lub mówić coś mądrego a Ja byłem kompletnie zagubiony.”

Cronenberg mówił, że jest aktorem, który nie przychodził na plan z rękoma w kieszeni. Że jest  wytrwałym czytelnikiem, którego interesuje postać „złotego chłopca”, jedynym ,który może zagrać tą role w Cosmopolis. Książka “Money” Martina Amisa – opisująca świat łatwych pieniędzy i hedonizmu – jest jego książką do czytania przed snem. Odkrywa w niej wiele podobieństw do siebie w pustej przestrzeni systemu gwiazd, że napisał własną wersję tej noweli z nadzieją, ze kiedyś w niej zagra.

“Myślałem o tym z powodu Cosmopolis oczywiście, ale postacie są zbyt różne, a Cronenberg wolał, żebym ​​nic nie wiedział. Chciał, żebym się temu poddał, żebym swoje kwestie wypowiadał tak jak wiersze, niemal w abstrakcyjny sposób, jak poezja. To było ekscytujące i trochę przerażające. Dzisiaj obawiam się konieczności porozmawiania z publicznością na temat tego filmu, który nie jest do końca jasny. Ale Cronenberg, sam chciał mieć coś, co może mu się wymknąć. Opowiadał mi o Fellinim i powiedział, że reżyser, który ma cel do którego dąży -  jest już martwy. Jest to o wiele bardziej interesujące niż świadomość tego gdzie sztuka chce cię zabrać. Dodatkowo, to pierwszy raz, kiedy naprawdę lubię film, który właśnie robię”.

 (część dot. jego rodziny, przebierania go przez siostry za dziewczynkę, pracy jako model)
“Na początku odpychała mnie próżność aktorów. Chciałem na początku pisać, ale dość szybko musiałem odnaleźć samego siebie. W pewnym sensie, aktorstwo wydało mi się najlepszym sposobem dla mnie na wyrażenie tego, co nie mogłem opisać/wyrazić w inny sposób”.

(część w której wspomina jego wyciętą rolę w Vanity Fair i rolę w Harrym Potterze. O tym , że jego brawura, arogancja i jego niedyspozycja uniemożliwia mu dostanie nowych ról ) “Byłem zagubiony, mógłbym robić jedną rolę za drugą bez żadnych konsekwencji. Trzydzieści euro pracy za dzień. Kiedy zaproponowano mi Zmierzch, nie miałem wyboru. Mijały trzy lata, odkąd ​moja agentka w Hollywood próbowała znaleźć mi pracę, bez żadnego skutku. Zwykle, po sześciu miesiącach bezskutecznego szukania, nie żyjesz w tej branży, ale ona wciąż wierzyła. Nigdy nie zafascynowałem się swoimi rolami, ale kiedy jestem wybierany oddaję się moim postaciom w 150%”.

Saga Zmierzch nie miała pochłonąć go całkowicie, zakończy ją jesienią.
“Jestem ciekawy jak to będzie wejść w ten wszechświat po raz ostatni,  zobaczyć jaki to będzie miało wpływ na mnie i na publiczność. Czuję że cały ten szał zaczyna przygasać. Wkraczamy w erę The Hunger Games, świat chce świeżego mięsa! ”
Robert Pattinson ma dziś w planie pięć kolejnych projektów, w tym jeden w Iraku. A odkąd wie, że “można zrobić tylko jeden lub dwa błędy żeby zostać zapomnianym”, zaczyna mówić o powrocie do muzyki oraz pisania piosenek  inspirowanych  Vanem Morrisonem i Neilem Youngiem. Myśli również o filmie i programie telewizyjnym, nigdy nie zrezygnował z pisania i pracuje z determinacją nad scenariuszem ambitnego projektu – trylogii przygodowej fantasty (z elementami  polityki), swobodnej adaptacji znanej powieści. „Ludzie mnie teraz słuchają a ja na tym korzystam. Nie sądzę, abym mógł być autorem zbyt długo w naszych czasach, kocham to,  że w tej pracy jest dużo sposobów aby móc to zostawić”.

Wywiad z Cronenbergiem - fragmenty dotyczące Roberta:

Télérama: Jak byś przedstawił ten film fanom Roba?
DC: Możemy im powiedzieć, że jest to historia o wampirze na Wall Street. To prawie prawda mimo malutkiego oszustwa. Podkreślimy to, że Rob jest w każdej scenie, że jest czasem goły i że uprawia sex z Juliette Binoche. Tego fani nie znajdą z Zmierzchu, to bardziej konserwatywny film. A co się działo podczas kręcenia Cosmopolis? Miliony dziewczyn czekało na niego, na planie, na ulicy o każdej godzinie dnia i nocy. Robiły sobie t-shirty z wizerunkiem broni z filmu i napisem ‘Nancy Babich’ który jest kodem do użycia tej broni. To było fajne. Kiedy uruchomiliśmy stronę o Cosmopolis, fanki Roba dały nam zielone światło do spokojnej pracy.

David mówi o bohaterze z początku filmu – 19 letni  biznesmen – który mówi, że jego kariera jest skończona i że nie może zmierzyć się z abstrakcją dzisiejszego kapitalizmu.

Télérama: Co z tobą, czy to potrafisz?

DC: Odkrywam swoją naturę w konkretny sposób. Kino nie sztuką abstrakcyjną. Wszystko powinno być ujęte w postaciach. Eric Packer, którego gra Rob, przedstawia triumf kapitalizmu prowadzącego do samozniszczenia. Wiele osób uważa dzisiaj, że to prowadzi do wybuchu lub upadku. Mój film nie mówi o tym, ale nie mogłem powiedzieć Robowi: “. Jesteś symbolem autodestrukcji kapitalizmu” On nie może grać tak. Ma zagrać postać. Kino jest zmuszone być w pewien sposób niezwykle realistyczne i to mi się podoba.

______________________________________

tłumaczenie i własność: kristenandrobert.net